ΔΙΚΑΙΩΣΗ

Μια ρωγμή στο χρόνο, 
μια αμυχή στην προσμονή,
μια χαραμάδα στο φως
κάπου, κάποτε,
ελευθερώνουν το όνειρο.
Ως ακατάλυτο κόσμημα
ενδύεται ουσία κυττάρων 
εναρμονίζεται στα σύμπαντα
ξέρει πως να φανερωθεί,
που να ξαποστάσει,
πως να προφυλαχτεί
απο τα λογιών λογιών
εντός και εκτός αρπαχτικά,
και όταν το ρίγος
διατρέξει τα σώματα
και τις ψυχές, 
τότε σε εκείνη την κορύφωση 
υποκλίνεται η ΔΙΚΑΙΩΣΗ!

                                Νικάριος Νκ

facebook

ΓΕΝΕΘΛΙΑ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013

Αγαπημένοι φίλοι και φίλες, 
Με τα δύο νέα δεντράκια μου μια Καρυδιά και μια Μουριά που φύτεψα τώρα πρόσφατα στο χωραφάκι μου έξω από το σπίτι στο νησί, θα σας καλοδεχθώ στο τοιχαλάκι μου.
Έτσι μαζί με τις ευχές σας για μένα που με γλυκαίνουν και με ζεσταίνουν , θα ευχηθείτε και για τα δεντράκια μου, να μεγαλώσουν και αυτά να γίνουν όμορφα και υγιή. 
Την Καρυδιά τσιριγώτικο σόι παρακαλώ, μου την ετοίμασε ο παιδικός φίλος και γείτονας Π. που μπορεί να μην του αρέσει ο καφενές η πρέφα και ο συγχρωτισμός αλλά αγαπάει παράφορα μπορώ να πω τα δέντρα. 
Την Μουριά την πήρα από το φυτώριο, καλλωπιστική μου συνέστησαν, γιατί από μικρός ονειρευόμουν τον ίσκιο της, μα δεν υπήρχε χώρος τότε, έσπερνε στάρι στο χωράφι ο πατέρας για το ψωμί της οικογένειας. 
Σας εύχομαι λοιπόν και εγώ με όλη μου την καρδιά να σας φέρει ο δρόμος σας στο νησί και στο χωριό, να έρθετε να μας επισκεφθείτε να σας τρατάρουμε και να τα καμαρώσετε!
Με αγάπη ο φίλος σας
Νικάριος Νκ

στο facebook

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ

 












Το στίγμα της πολλαπλής θέασης
και της καλής πρόθεσης
απεικονίζεται με εκείνο
το χρυσοκίτρινο Χ
που λαμπυρίζει στο στήθος σου,
δηλωτικό της επίκλησης
προς τον Χρησμό,
τον Χριστό, τον Χρόνο,
μεθερμηνευόμενο
απεταξάμην το Χάος.
                                       Νικάριος Νκ

facebook (23-10-2013)

ΓΑΛΗΝΗ

Μα ποιος τις σπέρνει
τέτοιες νύχτες στο νησί,
κρέμομαι ακόμη στα άστρα
πέντε η ώρα προς πρωί...
                                                        Νκ

facebook

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ (συνέχεια) II. ΞΗΜΕΡΩΣΕ

Πάει καιρός που ξύπναγα,
με αχνιστό καφέ και τον καπνό μου,
δεν αντιλέγω μου άρεσε,
όμως εσύ ψυχή μου είχες πει,
«δεν είμαστε εδώ να περιμένουμε
πως θα περάσει ο καιρός
ούτε προσκολλημένοι και ανήμποροι,
μακρύς ο δρόμος».

Θυμάμαι η μητέρα καθημερινά,
και ο πατέρας όχι τόσο ταχτικά,
τα πρωινά μπροστά στον ανατολικό τοίχο
της κάμαρας με τα εικονίσματα
προσεύχονταν για την καινούργια μέρα.

Τώρα εγώ όταν ξυπνώ κάποιες φορές,
απλά επιλέγω έναν άδειο τοίχο,
για ήπια γυμναστική, ροή ενέργειας,
ήσυχο κάθισμα, άδειασμα του νου.

Έλα ψυχή μου νίψε το πρόσωπο σου,
θα πάμε βόλτα στις στράτες που σου αρέσουν,
του ωραίου, του νοήμονος, του αγαθού,
και στο υπόσχομαι σήμερα θα παλέψω
δεν θα σε υποθηκεύσω,
μετά την νύχτα που περάσαμε
την δικαιούσαι και μια τέτοια μέρα!
Νικάριος Νκ

στο facebook

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ I. ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ

I. ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ

Έλα Ψυχή μου,
γύρε στην αγκαλιά μου,
μείνε να ξαποστάσεις,
μην τριγυρνάς ανυπεράσπιστη
στου ερέβους τις εκτάσεις,
τι και αν είσαι
αγέραστη όπως λένε,
τη δικαιούσαι μια νύχτα
δίχως έγνοιες,
ζεστό το σώμα που σε τρέφει
να ανασάνεις.
Νικάριος Νκ

facebook

ΦΡΟΥΡΟΣ ΑΛΛΟΣ ΦΥΛΑΕΙ ΤΑ ΙΕΡΑ, ΑΛΛΟΣ ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ

ΦΡΟΥΡΟΣ
ΑΛΛΟΣ ΦΥΛΑΕΙ ΤΑ ΙΕΡΑ,
ΑΛΛΟΣ ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ

Κρύο, ο Φρουρός
πλησίασε, έδωσε
τον χιτώνα του...

Νύχτα, ο Φρουρός
έσφαξε τα όνειρα,
χάσκει η πληγή...
Νκ —

facebook

ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ

Στο Τσακ σέ χάνω,
και αλλάζω διαδρομή
στο πριν στο μετά...
Νκ

στο facebook

ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ ΛΟΓΟΣ

Ξεμοναχιάζονται ενίοτε οι λέξεις
μέσα στις γραμμές 
των τηλεφώνων η των δικτύων
και έρημες πια παραδέρνουν, 
αναζητώντας τη δίοδο
και την προέλευση τους...
Νκ

στο facebook 

ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ

ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ

Τσακώθηκαν το ΜΗΔΕΝ και το ΕΝΑ,
βγήκαν για πάλη στην αρένα !
Είσαι ένα κούφιο, ένα μηδενικό, 
ουρλιάζει το ΕΝΑ, 
και του πετάει Πρόσθεση,
τώρα βρε άχρηστο θα εμπεδώσεις 
πως θα αφομοιωθείς , θα εξαφανισθείς, 
από όποια πάντα και αν το δεις 
(1+0=0+1=1).
Σκάσε εσύ ανόητο εγωκεντρικό
όπου κατάπιες το καλάμι
ανταπαντάει το ΜΗΔΕΝ 
και του πετάει Πολλαπλασιασμό
σύρε να δεις και το δικό σου το χαμό
(0*1=1*0=0). 
Ακολουθήσανε ,Αφαίρεση, Διαίρεση,
εμφανίστηκαν, το αδύνατο και το αρνητικό,
δώστου από εκεί δώστου από εδώ
η πάλη τους δεν είχε τελειωμό,
Κάποια στιγμή ο μιστερ Μπουλ από το κοινό
τους λέει αφήστε τα μωρέ αυτά και ελάτε εδώ
στης Άλγεβρας τη σάλα για χορό!
και όπως λικνίζονταν και αφέθηκαν
στον αέρινο μα και σφιχτό εναγκαλισμό
έφτιαξαν ένα κόσμο μαγικό τον ΨΗΦΙΑΚΟ!
Νικάριος Νκ

facebook

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

Άναψαν φωτιές

γελάνε οι κοπέλες!

Χόρεψε Λιάκο...

Νκ

στο facebook

ΙΣΚΙΟΙ

Θα τραβήξω
την μωβ κουρτίνα
να ελευθερώσω τους ίσκιους
κι ας απουσιάζει το σώμα,
θα αποκαλυφθεί ο ένοχος
και ας είναι το δικό μου
το υπερφίαλο Εγώ..
Nk

στο facebook

ΕΚΕΙΝΗ και ΕΚΕΙΝΟΣ [έλξη]

Μεθυστική κλωστή
τι τους κρατάς αντίκρυ;
Παρούσα αδιάλειπτα,
δεν βλέπεις
πόσο λαχταρούν,
πως δεν αντέχουν
τις απέναντι όχθες;
Στου ποταμού τη δίνη
άπλωσε το δίχτυ σου
και τύλιξε τους,
αμφίβια
στην απέθαντη
ρευστότητα,
εκεί που όλα
γίνονται ένα!
Στάζουν τα κύτταρα τους
χρυσοκόκκινη σκόνη.
Νικάριος Νκ

στο facebook

MOLTO VIVANCE

Μικραίνουν οι ευθείες,
καμπυλώνω τον χώρο.
Ένα άγγιγμα
είναι το μεγαλείο
της ύπαρξης
ένα βλέμμα
μια ανάσα
ένας δικός σου
ψίθυρος,
το ασίγαστο
πάθος
ζητά δικαίωση
όχι με μια κατάφαση
στο τίποτα
αλλά με έναν ύμνο
στη χαρά...
Νικάριος Νκ
Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι και φίλες μου!

στο facebook

ΟΙ HΜΕΡΕΣ ΜΑΣ [24 ώρες]

Nicolas Poussin, Dance to the Music of Time, circa 1638.

Όλες οι ημέρες μας
που πέρασαν
δεν ήταν ίδιες,
ούτε και εκείνες
που θα έρθουν,
φορτία Χρόνου
κουβαλάνε
από σκοτάδι
και από φως.
Η έγνοια μας και
το ερώτημα είναι,
ο ισολογισμός.
Πως θα εμφανισθεί,
ισοσκελισμένος,
αρνητικός,
ή θετικός;
             Νικάριος Νκ

στο facebook

Η πιο μεγάλη Πανσέληνος

Ας το πασχίσουμε,
να το κρατήσουμε
με της καρδιάς το χέρι
απόψε κι αύριο
το μεγάλο φεγγάρι,
να μείνουμε μαζί του
να μιλήσουμε
και ίσως να γαληνέψουμε...
Ένα μικρούλι
δάκρυ του ουρανού
είναι κι αυτό!
                             Νικάριος Νκ
στο facebook

ΑΝΕΛΙΞΗ (ήσσων)

Ανέλιξη 
ήσσονος σημασίας 
επέρχεται, 
όταν η πλημμυρίδα 
των εκκρίσεων 
διέρχεται δια μέσου κοιλίας 
στο πύρινο σώμα, 
εκεί όπου δεσπόζουν
ο ζυγός και το ξίφος.
                               Νικάριος Νκ

στο facebook 

Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΡΟΣ ΜΑΣ

       Αγοραίο το επίπεδο,
    προς πάσα κατεύθυνση.
    Εις το όνομα πάντα...
    Ήμαρτον Κύριε,
    το ψυχρό βλέμμα
    ξέρει να κρίνει...
    Στενάζει ο χώρος
    και ο χορός.
    Η κρίση είναι εμπρός μας
    είναι και εντός μας!
                                    Νκ Νικάριος


στο facebook

ΔΕΝΤΡΟ

Vincent van Gogh Painting, Oil on Canvas The Hague: August, 1883.

Αντιστέκεσαι,

καμπύλη στον άνεμο,

λιγνό μου δέντρο!

         Νικάριος Νκ

στο facebook

ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙ

Το χτυποκάρδι

σου απαγκιστρώθηκε,

κενός ο Θρόνος.

                        Νικάριος Νκ

στο facebook

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Ξεδιπλώθηκε
σ΄ ορίζοντα πελάγους
τ' άσπρο πανί σου.
                                     Νικάριος Νκ

στο facebook

ΠΝΟΗ

Ανάμεσα
στην παρουσία
και την απουσία
θα βρούμε
το μυστικό μας βασίλειο.
Θα ταξιδέψουμε
με τα ιππήλατα άρματα μας
ουράνιες διαδρομές
και μετά θα ξεζεύουμε τα άτια
πέρα στους λόφους
κάτω στις πεδιάδες
και θα γευόμαστε
την σκόνη
των άστρων,
των κόσμων,
των σωμάτων μας,
και των πνευμάτων μας.
                                  Νικάριος Νκ

στο facebook

ΕΚΕΙΝΗ και ΕΚΕΙΝΟΣ [ ΘΥΣΙΑ ]

ΕΚΕΙΝΗ
Αντί με τη φτερούγα του Γλάρου
να τον χαϊδέψει ως κύμα,
χαράκωσε την καρδιά του,
και τον παγίδεψε πληγωμένο
στον οίστρο των οραμάτων της
και στα θολά περιγράμματα
της διορατικής, προφήτιδας,
μορφής της.

ΕΚΕΙΝΟΣ
Με την αρμύρα της θάλασσας
και ένα σκισμένο πανί,
πάσκιζε να μαζέψει
τις αιμάτινες σταγόνες,
χωρίς να έχει καταλάβει
αν παίζει ένα ακόμη ρόλο
του Προμηθέα, του Αρχάγγελου…
ή αν ήταν το ιερό σφάγιο
στον μεγαλιθικό βωμό,
για το τελετουργικό
της αρχέγονης λατρείας τους
και του οργασμού
των Ψυχών τους.
                         Νικάριος Νκ

 στο facebook

Η ΚΡΕΒΑΤΙΝΑ ΜΟΥ

Παλιό το κλίμα
μα η κρεβατίνα μου
πράσινη μένει

την γυροφέρνει
σπουργίτι η μνήμη
παράθυρο μου.
             Νικάριος Νκ

στο facebook

.......................ΤΣΙΡΙΓΩΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ...............

Οι ασπάλαθοι

 έγιναν κρίνοι.

    Βλαστάρωσαν οι πρίνοι!

 Νκ

στο facebook

Υποσχέσεις

Η ζωή πως μπλέκει 
με τα ξέφτια 
των υποσχέσεων,
ακροβατώντας 
στο όλα και στο τίποτα,
στις ανυπάκουες σιωπές,
πως μπερδεύει 
την αδρανή ύλη
μιας ουτοπικής ένωσης,
με το πράττειν
"κατά τον δαίμονα εαυτού".
                                             Νικάριος Νκ

στο facebook

ΑΝΟΙΞΗ

                                            Άνοιξη, ακρωτήρι Σαντορίνης.
Ήρθε η Άνοιξη,
όλα τα πλάσματα του Θεού
προσμένουν τις ιαχές της,
μα εσύ το ξέρω καρτερείς
τις μυστικές φωνές της.
Τις πιο πολλές φορές
μας προσπερνούν
μα αν τις γραπώσουμε ...αν...
τότε μπορούν
και γίνονται
νότες δικές μας.
Πλημμυρίδες
της εσωτέρας μας αίσθησης,
γευσιγνώστριες
των μύχιων πόθων μας.
Δραπέτισσες
αναζητούν την κορύφωση,
στις παρυφές
του ουράνιου θόλου μας,
στη σκοτεινή πλευρά
των κορυφογραμμών μας.
Ατίθασες επελαύνουν
στις εξάρσεις των καταιγίδων,
φλογερές πυρπολούν
το σκότος και την άβυσσο.
Εκρήγνυνται οι αλήθειες
όταν σπαράζει μέσα τους
η αναπαλλοτρίωτη Ένωση.
                                          Νικάριος Νκ

στο facebook

Ο σπόρος

Έχει ζωή ο σπόρος……, του είπε, 

μόνο που πρέπει εσύ να του τη δώσεις, 

παντρεύοντας τον με τη Γη.

Έτσι απαλά τον κράτησε στα χέρια του, 

μίγμα ιδρώτα, έρωτα, δειλινού,

φλέβας ζεστής, τιθασεμένου νου,

και έτσι γλυκά τον έσμιξε με το οργωμένο χώμα.

Μα το παιδί κοίταζε, απορούσε…

κι εκείνος ευλαβικά απαντούσε,

υπομονή καλέ μου, υπομονή,

θα πεταχτούν, θα γίνουν στάχυα, θα τα δεις,

όπως λυγούν, να τα χαϊδεύει o άνεμος,

και εκείνα θα σκύβουν 

να σου χαϊδεύουν τη καρδιά. 

Ο κύκλος τώρα αρχίζει να γυρίζει

θα κλείσει πάλι μες τα χέρια μας,

με το ζυμάρι, το ζεστό ψωμί,

και η κάθε μέρα κύκλος μες τον κύκλο.

Αγάπησε την τη ζωή γιατί και ο σπόρος ,

που φυτρώνει που κυλά ανάμεσα μας, 

την καρτερά οργωμένη την καρδιά μας.

                                               Νικάριος Νκ

στο facebook1,   στο facebook2,      στο facebook3,   στο stixoi.info
  στο facebook4

Ήχος οργασμικός

     Οι χορδές πάλλονται,
    ένωση στην ανυπαρξία,
    ατάραχη η κουρτίνα
    γουργουρίζει τους ήχους,
    αφήνει στο φως
    το κρυφοκοίταγμα,
    τα ενδύματα ασάλευτα,
    μόνο το παραμελημένο σεντόνι
    επανέρχεται δειλά δειλά
    και αποκαθιστά κάπως,
    την προτεραία κατάσταση...
                       Νικάριος Νκ 
στο facebook

Ανοιχτά παράθυρα

Χτυπούν τα παραθυρόφυλλα,
ψάχνω το μεγάλο κλειδί 
κάτω από την μεγάλη πέτρα, 
δίπλα στη φραγκοσυκιά,
τι να έγινε;
Εκεί το αφήνει ο παππούς,
κάθε που φεύγει για ταξίδι,
δεν ξαναγύρισε. 
Δεν το βρίσκω,
με τη μεγάλη πέτρα τα σφαλνώ,
και έρχομαι δίπλα σου, 
στο αναμμένο τζάκι
που τριζοβολούν τα κούτσουρα,
και άσε τον άνεμο να αγριεύει
να λυσσομανά...
                                            Νικάριος Νκ

στο facebook

ΟΝΕΙΡΟΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Στις ονειροδιαδρομές,

άλλοτε κλέβεις

ένα ψάρι

απ' το πανέρι του ψαρά,

άλλοτε σου κλέβουν

το ποδήλατο

από τον κήπο

με την ανθισμένη αμυγδαλιά...

                                                               Νικάριος Νκ 

 στο facebook

XOΡΕΥΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ: Η σούστα

Χορευτικός ποιητικός διάλογος 

που έγραψαν και χορεύουν

η Αγγελική Σπινθάκη και ο Νικόλαος Κασιμάτης (Νικάριος)

στο ρυθμό της λύρας του Κώστα Μουντάκη 

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό:  Λόγων Παίγνια τεύχος 19
ή (  http://www.logwn-paignia.gr/)


Χορός
Είδα το, πως την κάλεσε με σύνεση και χάρη
και δεν σας τάζω, μα θωρώ, σεβντάς να βγαίνει πάλι.

Αγγελική
Σήκωσα τα μανίκια μου κι έτσι ανασκουμπωμένη,
αγκάλιασα τη μέση μου γιατί με περιμένει
πλατύφυλλος βασιλικός μες στην αυλόπορτά μου
όπου μου γράφεται καημός να σβήσει απ’ τη χαρά μου.

Νικάριος
Αναγαλλιάζει η κτίση μου στο συναπάντημά σου
Θε μου και να γινόμουνα λούλουδο στην ποδιά σου,
της ντελικάτης μέσης σου ν' ακολουθώ τα χνάρια,
τότενες που θα σείεται η λύρα απ’ τα δοξάρια.

Αγγελική
Όλα τα λούλουδα τ’ αγρού από τη ζήλεια γέρνουν
μα και στα όρη οι ασφένταμοι, ένας τον άλλο δέρνουν,
γιατί τη μυρωδιά κανείς σαν βάλει στην αυλή του
όλου του κόσμου οι μυρωδιές χτυπούν στην κεφαλή του.

Νικάριος
Η μυρωδιά σου εμένανε μ’ έχει γλυκομεθύσει
κι όποιος δεν το έχει ματαδεί ας έρθει να γροικήσει,
πως στην αγάπη ο άνθρωπος τα λογικά του χάνει
κι από τους χτύπους της καρδιάς μπορεί και ν’ αποθάνει.
Έλα και μη χασομεράς, στάσου δίπλα κι αγνάντι
μας αναμένει ο χορός και μας πετά το γάντι.

Αγγελική
Από τους χτύπους σείστηκε μέχρι και το κορμί μου
κι ένα κλαδί βασιλικό, ’νειρεύτηκα στ’ αυτί μου.
Στρώνω με χάρη τα κουρλιά, τεντώνω την ποδιά μου
ας παίξει η λύρα το λοιπόν, τ' αναστενάγματά μου.
Στο σήκωμα της φτέρνας μου και στο σουστάρισμά μου,
να λουλουδίζεις και ν’ ανθείς απ’ το στρατάρισμά μου.

Νικάριος
Εγώ θ’ ανθώ να σε θωρώ κι εσύ στο κοίταγμα μου,
θα’ σαι τ’ αγγέλου μου η πνοή, θα’ σαι το πέταγμα μου.
Και στα στριφογυρίσματα και σε όλα τα τσαλίμια,
θα ημερώνεις μέσα μου του κόσμου μου τ’ αγρίμια.

Αγγελική
Κάνω να ’ρθω μα στέκομαι, ζυγίζω το το πράμα.
Θέλει ψυχές να φλέγονται, για να γενεί το θαύμα.
Γι’ αυτό σιμώνω σου κι εγώ, με κράτημα στο νάζι
και τον αφήνω σιγανά τον πόθο μου, να στάζει.

Νικάριος
Εσύ είσαι η ντάμα της χαράς, ντάμα μαλαματένια,
έλα να πλέξουμε ’φαντό, πήραν φωτιά τα χτένια,
για τούτο αφέσου στο χορό και ας μοιάζει με πλοκάμι,
να ανταριαστούν οι πόθοι μας να γίνουνε ποτάμι.

Αγγελική
Μα δε φοβούμαι στ’ άγνωστο, τα πόδια μου να σύρω,
ούτε και αν ματώσουνε μες στου χορού τον γύρο.
Δεν τα φοβούμαι τα θεριά, τ’ αγρίμια να παλέψω
Φτάνει ν’ αξίζει η στιγμή, του Χάρου να την κλέψω.

Νικάριος
Του Χάροντα έκλεψα στιγμές θα κλέψουμε και τούτη,
να σμίξω εγώ με σένανε, έτσι λογώ τα πλούτη.

Χορός
Και το δοξάρι τάραξε κι εσείστηκεν η Πλάση
κι η λύρα αγκομάχησε για νιο και για κοράσι
-«Χορέψετε τη σούστα σας με πεθυμιά μεγάλη
κι εκείνη με το ζάλο της, θε να σας πάρει αγκάλη».
Τώρα που φανερώθηκαν αισθήματα και πόθοι,
σε σας θα πέψω την κλωστή και δέστε πώς την κλώθει,
μέσα στ' αλώνι ο καιρός, πώς στήνει το στημόνι,
πότε χαλνάει το χαλί και πότε το στεργιώνει.
Και πάνω τα γυρίσματα, στα "ώπα" και τ' "αγάντα"
της πεθυμιάς θα νιώσετε τα "ήντα" και τα "γιάντα"...».
(κουρλιά= πλεκτές κοτσίδες)

στο facebook1 ,     στο facebook2

η Τροφός

Ότι δεν είδες! Θα το ξαναδείς. 

Όχι όπως το ποντίκι 

που δεν τρώει το τυρί

γιατί φοβάται τη φάκα,

αλλά όπως η χρυσοφόρος ανέλιξη,

που έχει το φύλλο-άνθος 

και άνω και κάτω,

και που ανάμεσα τους διαβαίνει

αβίαστα η γίδα Αμάλθεια.

                                                 Νκ (Νικάριος)  Δεκέμβριος 1993

στο facebook,   στο stixoi.info  στο facebook1        ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΣΕΛΙΔΑ

ΠΑΡΕ ΜΕ (Μέρα Πανσελήνου)

Μα που ήσουν
πόσες φορές μου κρύφτηκες
στην ανυποψίαστες παλάμες μου,
πενθούσε το σώμα μου
πως διαρρηγνύεις
το δάκρυ μου,
μα πως με αγγίζεις,
πες μου τι θες
στις περιπτύξεις...
άνοδος-κάθοδος
αμείλικτες,
σημεία στίξης άλλοτε,
άλλοτε νέφη
καλή μου,
όταν σκιρτούν τα σώματα
πάντοτε κάποιες
σάλπιγγες θα ηχούν!
Πάρε με...
Νκ (Νικάριος)

στο facebook

ΣΕ ΑΚΟΛΟΥΘΩ (παραμονή Πανσελήνου)

Moon Walker Artist: Ilisa Millermoon.

 
Σε ακολουθώ
στο κατόπι σου....
σε βλέπω που κρύβεσαι
στων μορφών σου τη σκόνη.
Εγώ σε θέλω,
όταν πέφτει η νύχτα
στον γυμνό σου τον ώμο
να αφήσω το χέρι μου,
στο γυμνό μου τοπίο
να απλώσω
τον πόθο μου...
Μα που πας,
γιατί ντύνεσαι σκέψεις
τι φοβάσαι;
Οι στιγμές
δεν ζητάνε θριάμβους,
ούτε νίκες,
παραμένουν μικρές
τη χαρά μόνο θέλουν
να γραπώσουν
σε μια αστραπή...

Νκ(Νικάριος)

στο facebook

ΕΚΕΙΝΟΣ και ΕΚΕΙΝΗ (δόσιμο)

The Man and the Woman 1919, Artist:Jeno Gabor.

Εκείνος
Θα αφήσω πίσω μου
όλες τις μάσκες που αγάπησα,
τα εκήβολα τόξα μου,
τα αγχέμαχα ξίφη μου,
την πλουμιστή μου ασπίδα,
και έτσι γυμνός, ανυπεράσπιστος,
θα ‘ρθω να σε εκπορθήσω…

Εκείνη
Απόρθητο το λάγνο κάστρο μου,
όμως εσένα που κατέθεσες
το πρόσωπο σου και τα όπλα σου,
δεν θα σε αποπλανήσω,
θα σου δοθώ, θα σου αφεθώ,
και όσο είσαι ο ένας, ο μοναδικός,
στα θηλυκά μυστήρια θα μυήσω…
Νκ(Νικάριος)

στο facebook

Λεπτομέρεια

Είναι στιγμές, που όλα μικραίνουν,
ερωτοτροπούν με το μηδέν!
Περιοδικά κινείται το "τίποτα δεν μένει",
και εσύ κάθε φορά αναμένεις,
την μικρή πεταλούδα που σου έχει ξεφύγει,
για να ανασάνεις, και να επανέλθεις,
ορατός μέσα στο σφαιρικό σου κέλυφος.

                      Νκ(Νικάριος)

στο facebook