Με τα παράπονα παίζεις κρυφτούλι
και είναι σειρά σου να φυλάς.
Ένα κρύφτηκε κάτω
από τη φούστα της Μαμάς
ένα άλλο στο καπέλο του Πατέρα,
άλλα σε ξεχασμένων παιχνιδιών τις κούτες,
ένα το πιο γλυκό στο πρώτο το φιλί,
ένα άλλο σε καυτό γυμνό κορμί,
άλλα σε ώρες προσμονής, σε γέλια πλησμονής...
Εσύ λοιπόν μετράς αργά μέχρι το "φτου και βγαίνω"
μετά με μαεστρία έχεις τσακώσει τα πολλά,
κάποια άλλα πάλι παίζουνε σωστά
και λένε απλά το "φτου για μένα"
μέχρι που ένα ζαβολιάρικο πηδά
από το πουθενά και σου φωνάζει χαρωπά
"φτου ξελευθερία για όλους"
ε και τι να κάνεις πάλι τα φυλάς,
μα έχεις τα μάτια σου ανοιχτά
και με το πείσμα και την τέχνη σου νικάς!
Νικάριος Νκ
στο facebook