Κυκλάμινα

Δέστε χορεύουν
και μας παρασέρνουν
τα κυκλάμινα!
            Νικάριος Νκ

στο facebook            στο facebook1

Εκείνη και Εκείνος (σμίξιμο)

Εκείνη 
Σκουριάζει ο χρόνος σαν λείπεις
μα λάμπουν οι στιγμές μου κοντά σου.
Εκείνος
Με σένα έχω μάθει να ζω,
των δύο την απόλυτη ένωση.
                                                       Νικάριος Νκ

στο facebook

Προοπτικές

Κολλά η μέρα,
στο μαύρο σύγνεφο
ίσως να βρέξει...

Κολλά το βλέμμα
στο άδειο πουκάμισο,
ίσως να έρθει...
                    Νικάριος Νκ


στο facebook1, στο facebook2, στο Λόγων Παίγνια

Τα πέντε ρόδια

Έφερα πέντε ρόδια,

από τη ροδιά μου στο νησί,

να σας χαρίσω.

Ένα για κάθε μια

από τις πέντε αισθήσεις,

που τρέφουν του Πυθαγόρα

τον πεντάκτινο αστέρα.
Ήθελα  πέντε στη νιοστή,

με νι μεγαλύτερο του ένα,
μα δεν χωρούσαν στο σακίδιο μου,

ταξίδεψα με αεροπλάνο.

Ρόδι μας, γούρι μας,

κάμε,γόνιμες να είναι οι μέρες μας,

και οι νύχτες μας,

οι  πορφυροί  σου  σπόροι,
ας συνθέσουν το ένα,
στην πολλαπλότητα η ενότητα.
Πάνω  στο μνήμα του Μενοικέα,
που θυσιάστηκε για το καλό της Θήβας,
μία ροδιά είχε φυτρώσει.
                                               Νκ

στο facebook

ΑΝΑΠΟΛΩ

Κλείνω τη μέρα
ανοίγω το συρτάρι
ψάχνω την πέννα.

Βρήκα την πέννα
δεν έχω το μελάνι,
σε αναπολώ...
                         Νικάριος

στο facebook

Αμφίσημο

Θέλω να σου γράφω ένα ποίημα την ημέρα 
για Δέκα χρόνια ανελλιπώς, 
μόνο στα δίσεκτα μια ημέρα θα σιωπώ. 
Τόσο θα αντέξω.
Μαζεύονται 
τρεις χιλιάδες εξακόσιες πενήντα σελίδες, 
και θα πασκίσω να στις δέσω 
σε δώδεκα χρυσοποίκιλτους τόμους,
τριακόσιες έκαστος, 
χωρίς φωτογραφίες και εικόνες.

Οι πέντε που απομένουν, 
είναι που μου χαλούν τη συμμετρία,
μένει μόνο να μου υποσχεθείς
ότι όταν έρθει η ώρα εσύ τις επιλέγεις....
                                                                         Νκ

στο facebook

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Κράτησε τη πανσέληνο στα χέρια σου,
μείνε μαζί της, μίλα της,
κι εκείνη θα σταματήσει

την προτροπή της για επίθεση,
και θα σταθεί πλάι σου
στων ημερών τα πρέποντα.
Νκ

 στο facebook

Κομπονάδα

Πέτρα και φως,

ξάπλωσε το φεγγάρι,
στην Κομπονάδα.

Λαμποκοπάω,
κούρνιασε η καλή μου,
στην αγκαλιά μου!
                              Νκ

στο facebook

Ο Δρυμώνας των Κυθήρων

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον αγαπημένο μου φίλο Γιώργη Δρυμωνιάτη

Γιώργη μου, o Δρυμώνας των Κυθήρων, ο δικός μας Δρυμώνας,
δεν είναι απλά ένα βουνό που στέκεται αγέρωχο και άτρωτο,
εκεί στα δυτικά της λατρεμένης τροφού μας νήσου,
είναι ένα μαστός της μάνας Γης , ένα βυζί που πάλλεται,
με τη θηλή του ολόρθη από τα χάδια, εκρηκτική,
να σημαδεύει τους δρόμους, τα ταξίδια, τα όνειρα μας!

Εγώ τον έβλεπα με το πρώτο φως, από την αυλή του σπιτιού μου,
να κείτεται εκεί στητός, να καταπίνει ήλιους, άστρα και φεγγάρια,
να γεννά αγγέλους, δαίμονες, ξωτικά, ιπτάμενες μάγισσες.
Κάποτε μια με πήρε βόλτα στο σκουπόξυλό της,
μικρό παιδί ήμουνα, τέτοιο ταξίδι, τέτοιο μυστήριο,
με τρόμαξε, με αγρίεψε, κρύφτηκα κάτω από τα σεντόνια...
Την αθέατη πλευρά τη φανταζόμουνα, σαν την αρχή του άλλου κόσμου,
μέχρι να μάθω πως απλωνόταν, μέχρι την πύλη, μέχρι τον ομφαλό,
και μέχρι τους κόλπους, που τόσες φορές υγρανθήκαμε εντός τους.

Εσύ γαντζωμένος στις ανατολικές παρυφές του,
τον βύζαξες μαζί με το γάλα της μάνας,
γεύτηκες το ζουμί του πρίνου,
του σπάρτου, του βελανιδιού, του ασπάλαθου,
του αγριολούλουδου, του σκίνου.
Ένοιωσες τις ριπές του ανέμου τότε που πάλευαν μαζί του,
λούστηκες με το σύγνεφο που σεργιάνιζε ξέγνοιαστα ,
παρέα με τον αυγερινό και τον αποσπερίτη,
και με το φως του άρματος του Ήλιου,
που αναδυότανε από τα ανατολικά πελάγη.

Δεν έχουμε φίλε μου εκλεχτέ τίποτα να φοβηθούμε,
όσο ετούτο το βουνό, παρόν δηλώνει σε κάθε μας κάλεσμα.
Ούτε κι εσείς οι άλλοι να φοβάστε , πάντα παντού υπάρχει
ένας μαστός, έτοιμος να ανταποκριθεί στις προσδοκίες σας,
έτοιμος να σας κοινωνήσει γήινο και ουράνιο νέκταρ!!!

                                                                                Nk (Νικάριος)
στο facebook     στο facebook1

ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΆΙ ΛΙΑ

Κορμιά παλικαριών 
στων δαυλών το αντιφέγγισμα,
με ποτήρια σφιγμένα στο χέρι,
και κορίτσια με λυμένα μαλλιά,
αναμμένα από γλέντι χορό και φιλιά,
στη γιορτή του Άι Λια,
μοιάζει εικόνα παλιά!!!!

Όταν ο κύκλος γυρίσει,
και ο δείχτης σημαδέψει το κλουβί,
να είμαστε έτοιμοι.
Με ανοχύρωτα όνειρα
θα ξανακτίσουμε τις στέγες μας,
με καθαρό μαντήλι θα σφουγγίσουμε
τους αποχωρισμούς,
μέχρι να λάμψει το πρόσωπο μας
από το φωτοστέφανο του ανθρώπου!!!!
                                                  Νκ


στο facebook

ΤΑΞΙΔΙ

Φάρος και κάβος
ερωτοτροπούσαν, με 
Γιομοφέγγαρο

και το φεγγάρι
με χάδια αγκάλιασε
πλοίο κι εμένα...
Νκ

στο facebook

ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Δροσιά σταλάζουν,
τ΄απλωμένα σεντόνια...
Η μέρα λάμπει...
                           Νκ

στο facebook

Λαέ μου

"Σοφέ λαέ μου",
έτσι σε ορίσανε.....
Το πήραν πίσω.
                      Νκ

στο facebook    στο Αίτιον

ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

Πέρασε στην ιστορία ο πόνος σου,
ξέφυγε το κεφάλι από το κορμί σου
κι απόμεινα εγώ να κρατώ τα βυζιά σου.
Η ηθική έχει αφήσει τα απομεινάρια της πάνω μας.
Πολλοί γύρω μας συμπεριφέρονται,
σαν τα πλοκάμια του χταποδιού, βυζαίνουν.
                                                             Νκ

στο facebook 

Μια κάποια συγκέντρωση , σε ένα κάποιο χώρο

Η υγρασία των νυχτών σημάδεψε 
τη γυμνή περιπλάνηση.
Ακούστηκε πως είναι ίσως καλλίτερα
να ντυνόμαστε κάπως φανταχτερά.
Την ίδια στιγμή αιφνιδιαστήκαμε 
από τη φωνή του παιδιού:
"Εϊ...Εσείς...Βγάλτε τα ρούχα σας
θα λειώσετε με τέτοια ζέστη"

Χαμογελάσαμε, μάλλον αμήχανα,
ενώ κάποιος εξακολουθούσε να μιλά
για τη σκέψη την πλατεμένη από τη γνώση.
Νκ

στο facebook

Η κούραση της προσμονής

Θα κουραστείς ακόμη να προσμένεις
τις ατελεύτητες χαρές του ποθητού.
Δίπλα γλυκόπικρες οι ώρες.
Εσύ γελούσες και εγώ χανόμουν
στο παρασκήνιο της κατάκτησης.
Φλεγόμενες πτυχές
ξέφρενες λογικές αδυναμίες.
Πως ή που να κρυφτώ ή να χαθώ
αλώβητος απο τα δάκρυα
τα δικά μου και των άλλων.

Δάκρυα μάλλον σφαιρικά
αλλά αμελητέας διαμέτρου.
Νκ

στο facebook

Κάβο Μαλέας

Είπαμε να περιμαζέψουμε την άβυσσο
κι αυτόματα μεγάλωσε το χάος.
Πετάξαμε με αεροπλάνο πάνω από τον Κάβο (Μαλέα),
προσδιορίσαμε το σχήμα του,
μα δεν τον νοιώσαμε διόλου.
Ανεβήκαμε με τον εναέριο στο Πήλιο,
ήπιαμε τσάι, ρεμβάσαμε,
μα αφού δεν σκαρφαλώσαμε 
χάσαμε τη χαρά.
Γι αυτό μη μου λες "δεν σε καταλαβαίνω".
Νκ
από τα πρώτα ταξίδια μου


στο facebook

ΚΑΛΑΔΙ

Γρανιτένιοι βράχοι, σπηλιές, κολπίσκοι,
απαστράφτοντα βότσαλα, γαλαζοπράσινα νερά,
απαράμιλλο κάλος, θεία η σύνθεση!
Στα ανοιχτά, μετά τη πάλη Γης και Ουρανού,
γεννήθηκε-αναδύθηκε, η Κυθέρεια Αφροδίτη,
στα αριστερά βυθίστηκε η αρχαία Σκάνδεια
και εκεί μπροστά στο στόμα του κολπίσκου
ένας φύλακας δράκος κοιμάται πετρωμένος.
Τώρα οι νέοι βουτηχτάδες, για βράχο τον θωρούν,
στη ράχη του σκαρφαλώνουν, γεύονται το μυστήριο,
και συντονίζοντας κτύπους καρδιάς,
παφλασμούς κυμάτων, και βρυχηθμούς θεριού,
αφήνονται έστω για μια στιγμή να αιωρηθούν,
μέχρι πάλι η υγρή αγκαλιά να τους θωπεύσει.
Ο βράχος-δράκος, γουργουρίζει από χαρά,
κάθε φορά που τον χαϊδεύουν οι σκιές τους,
και από τα ρουθούνια του υδάτινες ροές μιλάνε.
Λένε πως κάποιος βουτηχτής, κατάφερε και πέταξε,
έκανε γύρα στον ουράνιο θόλο, 
μέχρι να αφεθεί στο κύμα.
Ήταν μύηση είπε και δεν μίλησε για τίποτα άλλο,
τον είπανε αλλοπαρμένο, μα αυτός,
κάθε φορά που ζήταγαν βοήθεια, γνώμη, άποψη,
ήταν εκεί συμπάσχων και θεράπων….
                                                               Νικάριος Νκ


στο  facebook    στο stixoi.info   στο facebook1   

Η Έλαφος

Η Έλαφος,
         απορημένη από την φύση
         της υπτίας κίνησης,
θα καθίσει δίπλα μου,
         επί του οφιούχου
         φέροντος κύματος,
και,
         αποβάλλοντας
         τον φόβο της Ιφιγένειας,
θα οδηγήσει το άρμα
στους πανάρχαιους λόφους,
όπου Λέων και Τίγρης,
         νωχελικά καθήμενοι
         και παίζοντες,
θα επιτρέψουν την είσοδον. 
                                     Νκ 

στο facebook

Η ατραπός των αιτήσεων

Δρεπανοφόρες όψεις συνωστίζονται

στην ατραπό των αιτήσεων,
και καθορίζουν,
την καμπυλότητα των πεδίων,
τα συστήματα αναφοράς,
την πολλαπλότητα των συντεταγμένων,
τα άσπρα παράθυρα, τα μαύρα παράθυρα,
τις πτυχές των ενδυμάτων και των κιόνων,
την προτροπή της απόδρασης,
το χρονικό της εξέλιξης.
                         Νικάριος Νκ

στο facebook1    στο facebook2       στο facebook3

ΣΤΙΓΜΕΣ

Μην ανασαίνεις,
κλικ...αποτυπώθηκε,
πάρε ανάσα.

          

 Νκ(Νικάριος)

στο facebook                                             ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΣΕΛΙΔΑ

.................................ΧΙΟΝΙΖΕΙ..................................

Το χιόνι πέφτει

οι νιφάδες χορεύουν

σαν και εσένα!
Νκ

στο facebook

Το υφαντό της ζωής

Και αν νομίζουμε 

πως καλά προχωράμε,

και αν πιστεύουμε 

πως στέρεα πατάμε,

πάντα υπάρχουν 

στιγμές και διαστήματα 

που ζητάμε,

την εικόνα μας μόνο να δούμε

να πλησιάζει 

το ολέθριο ή το τέλειο,

και να βγαίνει 

από εκεί ξεπλεγμένη

σε αμέτρητα νήματα.

Έπειτα η ανυφαντού

κάθεται και τα υφαίνει,

μα όταν πλησιάζει τη μορφή,

μοιάζει να λείπει μια κλωστή

που όλο την περιμένει,

κι όπως και εσύ,  ελπίζει,

προσδοκά και υπομένει!!!

               Νικάριος Νκ

στο facebook     στο facebook1    στο stixoi.info                      ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ