Περίπολος

Ανταμώσαμε  καθώς  περιπολούσαμε  στην ερημιά των εκτάσεων,

είχες ριγμένο στους ώμους σου ένα αραχνοΰφαντο πέπλο,

και κρατούσες στο χέρι σου ένα μικρό λαμπατέρ…

Οδήγησες τα βήματα μας στην περιοχή της αρμονίας,

κι είχες μια λάμψη χαραγμένη στα μάτια σου,

κι ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη σου.

Διέρρηξε τις πανοπλίες μας, ο πόθος και ο αναστεναγμός,

μόνο η  ασυναίσθητη  κίνηση των νυχιών μέσα στις χούφτες,

το τρεμόπαιγμα στα βλέφαρα, το δάγκωμα των χειλιών ,

μαρτυρούσαν την   άμυνα και την παράδοση.

Προχωρήσαμε τάχατες αδιάφοροι στους δρόμους μας,

μέχρι που σε είδα να χάνεσαι πέρα στους λόφους,

πολλαπλασιασμένη μέσα στα χρώματα σου.

Το μικρό λαμπατέρ είχε σβήσει.

Περίμενα, περίμενα …

μέχρι που το γάργαρο γέλιο σου απλώθηκε γύρω και μέσα μου,

αναζήτησα τα βήματα σου, σε έβλεπα πίσω από κάθε κορφή

κι έτρεχα να προφτάσω τη φωνή σου, ή την  ηχώ της,

μα σιγά σιγά άρχισε να χάνεται κι αυτή.

Κι έμεινα μόνος να περιπολώ…

Τι να έγινε το πλεγμένο με τα χρώματα της ίριδας πέπλο σου;

Μήπως απέμεινε στους θάμνους κι έγινε πηγή

για να δροσίζουν τα πυρωμένα χείλια τους οι εραστές;

Ή μήπως έγινε σηματοδότης κάποιων οδών της πόλης

για να ρυθμίζει τις ροές των παλμών της καρδιάς μου.

                                                                              Νκ

στο facebook   στο stixoi.info   στο facebook1

MOONLIGHT SERENADE [Carly Simon]

Arto Tunçboyacıyan - Takuhi

Christa Ludwig: Wesendonck Lieder III (Im Treibhaus) by Richard Wagner

Sound Of Silence - Simon & Garfunkel

Hello darkness, my old friend,
I've come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
'Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of
a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one deared
Disturb the sound of silence.

"Fools" said I,"You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed
In the wells of silence

And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning,
In the words that it was forming.
And the signs said, The words of the prophets
are written on the subway walls
And tenement halls.
And whisper'd in the sounds of silence.

Άρρητοι δρόμοι

Άρρητους δρόμους πορεύεσθε,

όμως νόμοι ρητοί τούς διέπουν,

κι ας περιέχουν άρρητα ρήματα.

Εκ τού ρυσθήναι η φύση,

εκ του αρρήτου η Ποίηση.
                                                    Νκ

στο stixoi.info      στο facebook       στο facebook1     επιστροφή