Και αν νομίζουμε
πως καλά προχωράμε,
και αν πιστεύουμε
πως στέρεα πατάμε,
πάντα υπάρχουν
στιγμές και διαστήματα
που ζητάμε,
την εικόνα μας μόνο να δούμε
να πλησιάζει
το ολέθριο ή το τέλειο,
και να βγαίνει
από εκεί ξεπλεγμένη
σε αμέτρητα νήματα.
Έπειτα η ανυφαντού
κάθεται και τα υφαίνει,
μα όταν πλησιάζει τη μορφή,
μοιάζει να λείπει μια κλωστή
που όλο την περιμένει,
κι όπως και εσύ, ελπίζει,
προσδοκά και υπομένει!!!
Νικάριος Νκ
