Μεθυστική κλωστή
τι τους κρατάς αντίκρυ;
Παρούσα αδιάλειπτα,
δεν βλέπεις
πόσο λαχταρούν,
πως δεν αντέχουν
τις απέναντι όχθες;
Στου ποταμού τη δίνη
άπλωσε το δίχτυ σου
και τύλιξε τους,
αμφίβια
στην απέθαντη
ρευστότητα,
εκεί που όλα
γίνονται ένα!
Στάζουν τα κύτταρα τους
χρυσοκόκκινη σκόνη.
Νικάριος Νκ
στο facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου