Σελίδες

30 Οκτωβρίου 2013

ΓΕΝΕΘΛΙΑ 30 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2013


Αγαπημένοι φίλοι και φίλες, 
Με τα δύο νέα δεντράκια μου μια Καρυδιά και μια Μουριά που φύτεψα τώρα πρόσφατα στο χωραφάκι μου έξω από το σπίτι στο νησί, θα σας καλοδεχθώ στο τοιχαλάκι μου.
Έτσι μαζί με τις ευχές σας για μένα που με γλυκαίνουν και με ζεσταίνουν , θα ευχηθείτε και για τα δεντράκια μου, να μεγαλώσουν και αυτά να γίνουν όμορφα και υγιή. 
Την Καρυδιά τσιριγώτικο σόι παρακαλώ, μου την ετοίμασε ο παιδικός φίλος και γείτονας Π. που μπορεί να μην του αρέσει ο καφενές η πρέφα και ο συγχρωτισμός αλλά αγαπάει παράφορα μπορώ να πω τα δέντρα. 
Την Μουριά την πήρα από το φυτώριο, καλλωπιστική μου συνέστησαν, γιατί από μικρός ονειρευόμουν τον ίσκιο της, μα δεν υπήρχε χώρος τότε, έσπερνε στάρι στο χωράφι ο πατέρας για το ψωμί της οικογένειας. 
Σας εύχομαι λοιπόν και εγώ με όλη μου την καρδιά να σας φέρει ο δρόμος σας στο νησί και στο χωριό, να έρθετε να μας επισκεφθείτε να σας τρατάρουμε και να τα καμαρώσετε!
Με αγάπη ο φίλος σας
Νικάριος Νκ

στο facebook

23 Οκτωβρίου 2013

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ Χ

 












Το στίγμα της πολλαπλής θέασης
και της καλής πρόθεσης
απεικονίζεται με εκείνο
το χρυσοκίτρινο Χ
που λαμπυρίζει στο στήθος σου,
δηλωτικό της επίκλησης
προς τον Χρησμό,
τον Χριστό, τον Χρόνο,
μεθερμηνευόμενο
απεταξάμην το Χάος.
                                       Νικάριος Νκ

facebook (23-10-2013)

13 Οκτωβρίου 2013

ΓΑΛΗΝΗ

Μα ποιος τις σπέρνει
τέτοιες νύχτες στο νησί,
κρέμομαι ακόμη στα άστρα
πέντε η ώρα προς πρωί...
                                                        Νκ

facebook

02 Οκτωβρίου 2013

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ (συνέχεια) II. ΞΗΜΕΡΩΣΕ


Πάει καιρός που ξύπναγα,
με αχνιστό καφέ και τον καπνό μου,
δεν αντιλέγω μου άρεσε,
όμως εσύ ψυχή μου είχες πει,
«δεν είμαστε εδώ να περιμένουμε
πως θα περάσει ο καιρός
ούτε προσκολλημένοι και ανήμποροι,
μακρύς ο δρόμος».

Θυμάμαι η μητέρα καθημερινά,
και ο πατέρας όχι τόσο ταχτικά,
τα πρωινά μπροστά στον ανατολικό τοίχο
της κάμαρας με τα εικονίσματα
προσεύχονταν για την καινούργια μέρα.

Τώρα εγώ όταν ξυπνώ κάποιες φορές,
απλά επιλέγω έναν άδειο τοίχο,
για ήπια γυμναστική, ροή ενέργειας,
ήσυχο κάθισμα, άδειασμα του νου.

Έλα ψυχή μου νίψε το πρόσωπο σου,
θα πάμε βόλτα στις στράτες που σου αρέσουν,
του ωραίου, του νοήμονος, του αγαθού,
και στο υπόσχομαι σήμερα θα παλέψω
δεν θα σε υποθηκεύσω,
μετά την νύχτα που περάσαμε
την δικαιούσαι και μια τέτοια μέρα!
Νικάριος Νκ

στο facebook