Έφερα πέντε ρόδια,
από τη ροδιά μου στο νησί,
να σας χαρίσω.
Ένα για κάθε μια
από τις πέντε αισθήσεις,
που τρέφουν του Πυθαγόρα
τον πεντάκτινο αστέρα.
Ήθελα πέντε στη νιοστή,
Ήθελα πέντε στη νιοστή,
με νι μεγαλύτερο του ένα,
μα δεν χωρούσαν στο σακίδιο μου,
μα δεν χωρούσαν στο σακίδιο μου,
ταξίδεψα με αεροπλάνο.
Ρόδι μας, γούρι μας,
κάμε,γόνιμες να είναι οι μέρες μας,
και οι νύχτες μας,
οι πορφυροί σου σπόροι,
ας συνθέσουν το ένα,
στην πολλαπλότητα η ενότητα.
Πάνω στο μνήμα του Μενοικέα,
που θυσιάστηκε για το καλό της Θήβας,
μία ροδιά είχε φυτρώσει.
Νκ
ας συνθέσουν το ένα,
στην πολλαπλότητα η ενότητα.
Πάνω στο μνήμα του Μενοικέα,
που θυσιάστηκε για το καλό της Θήβας,
μία ροδιά είχε φυτρώσει.
Νκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου