.......................ΤΣΙΡΙΓΩΤΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ...............

Οι ασπάλαθοι

 έγιναν κρίνοι.

    Βλαστάρωσαν οι πρίνοι!

 Νκ

στο facebook

Υποσχέσεις

Η ζωή πως μπλέκει 
με τα ξέφτια 
των υποσχέσεων,
ακροβατώντας 
στο όλα και στο τίποτα,
στις ανυπάκουες σιωπές,
πως μπερδεύει 
την αδρανή ύλη
μιας ουτοπικής ένωσης,
με το πράττειν
"κατά τον δαίμονα εαυτού".
                                             Νικάριος Νκ

στο facebook

ΑΝΟΙΞΗ

                                            Άνοιξη, ακρωτήρι Σαντορίνης.
Ήρθε η Άνοιξη,
όλα τα πλάσματα του Θεού
προσμένουν τις ιαχές της,
μα εσύ το ξέρω καρτερείς
τις μυστικές φωνές της.
Τις πιο πολλές φορές
μας προσπερνούν
μα αν τις γραπώσουμε ...αν...
τότε μπορούν
και γίνονται
νότες δικές μας.
Πλημμυρίδες
της εσωτέρας μας αίσθησης,
γευσιγνώστριες
των μύχιων πόθων μας.
Δραπέτισσες
αναζητούν την κορύφωση,
στις παρυφές
του ουράνιου θόλου μας,
στη σκοτεινή πλευρά
των κορυφογραμμών μας.
Ατίθασες επελαύνουν
στις εξάρσεις των καταιγίδων,
φλογερές πυρπολούν
το σκότος και την άβυσσο.
Εκρήγνυνται οι αλήθειες
όταν σπαράζει μέσα τους
η αναπαλλοτρίωτη Ένωση.
                                          Νικάριος Νκ

στο facebook

Ο σπόρος

Έχει ζωή ο σπόρος……, του είπε, 

μόνο που πρέπει εσύ να του τη δώσεις, 

παντρεύοντας τον με τη Γη.

Έτσι απαλά τον κράτησε στα χέρια του, 

μίγμα ιδρώτα, έρωτα, δειλινού,

φλέβας ζεστής, τιθασεμένου νου,

και έτσι γλυκά τον έσμιξε με το οργωμένο χώμα.

Μα το παιδί κοίταζε, απορούσε…

κι εκείνος ευλαβικά απαντούσε,

υπομονή καλέ μου, υπομονή,

θα πεταχτούν, θα γίνουν στάχυα, θα τα δεις,

όπως λυγούν, να τα χαϊδεύει o άνεμος,

και εκείνα θα σκύβουν 

να σου χαϊδεύουν τη καρδιά. 

Ο κύκλος τώρα αρχίζει να γυρίζει

θα κλείσει πάλι μες τα χέρια μας,

με το ζυμάρι, το ζεστό ψωμί,

και η κάθε μέρα κύκλος μες τον κύκλο.

Αγάπησε την τη ζωή γιατί και ο σπόρος ,

που φυτρώνει που κυλά ανάμεσα μας, 

την καρτερά οργωμένη την καρδιά μας.

                                               Νικάριος Νκ

στο facebook1,   στο facebook2,      στο facebook3,   στο stixoi.info
  στο facebook4

Ήχος οργασμικός

     Οι χορδές πάλλονται,
    ένωση στην ανυπαρξία,
    ατάραχη η κουρτίνα
    γουργουρίζει τους ήχους,
    αφήνει στο φως
    το κρυφοκοίταγμα,
    τα ενδύματα ασάλευτα,
    μόνο το παραμελημένο σεντόνι
    επανέρχεται δειλά δειλά
    και αποκαθιστά κάπως,
    την προτεραία κατάσταση...
                       Νικάριος Νκ 
στο facebook

Ανοιχτά παράθυρα

Χτυπούν τα παραθυρόφυλλα,
ψάχνω το μεγάλο κλειδί 
κάτω από την μεγάλη πέτρα, 
δίπλα στη φραγκοσυκιά,
τι να έγινε;
Εκεί το αφήνει ο παππούς,
κάθε που φεύγει για ταξίδι,
δεν ξαναγύρισε. 
Δεν το βρίσκω,
με τη μεγάλη πέτρα τα σφαλνώ,
και έρχομαι δίπλα σου, 
στο αναμμένο τζάκι
που τριζοβολούν τα κούτσουρα,
και άσε τον άνεμο να αγριεύει
να λυσσομανά...
                                            Νικάριος Νκ

στο facebook

ΟΝΕΙΡΟΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Στις ονειροδιαδρομές,

άλλοτε κλέβεις

ένα ψάρι

απ' το πανέρι του ψαρά,

άλλοτε σου κλέβουν

το ποδήλατο

από τον κήπο

με την ανθισμένη αμυγδαλιά...

                                                               Νικάριος Νκ 

 στο facebook

XOΡΕΥΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ: Η σούστα

Χορευτικός ποιητικός διάλογος 

που έγραψαν και χορεύουν

η Αγγελική Σπινθάκη και ο Νικόλαος Κασιμάτης (Νικάριος)

στο ρυθμό της λύρας του Κώστα Μουντάκη 

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό:  Λόγων Παίγνια τεύχος 19
ή (  http://www.logwn-paignia.gr/)


Χορός
Είδα το, πως την κάλεσε με σύνεση και χάρη
και δεν σας τάζω, μα θωρώ, σεβντάς να βγαίνει πάλι.

Αγγελική
Σήκωσα τα μανίκια μου κι έτσι ανασκουμπωμένη,
αγκάλιασα τη μέση μου γιατί με περιμένει
πλατύφυλλος βασιλικός μες στην αυλόπορτά μου
όπου μου γράφεται καημός να σβήσει απ’ τη χαρά μου.

Νικάριος
Αναγαλλιάζει η κτίση μου στο συναπάντημά σου
Θε μου και να γινόμουνα λούλουδο στην ποδιά σου,
της ντελικάτης μέσης σου ν' ακολουθώ τα χνάρια,
τότενες που θα σείεται η λύρα απ’ τα δοξάρια.

Αγγελική
Όλα τα λούλουδα τ’ αγρού από τη ζήλεια γέρνουν
μα και στα όρη οι ασφένταμοι, ένας τον άλλο δέρνουν,
γιατί τη μυρωδιά κανείς σαν βάλει στην αυλή του
όλου του κόσμου οι μυρωδιές χτυπούν στην κεφαλή του.

Νικάριος
Η μυρωδιά σου εμένανε μ’ έχει γλυκομεθύσει
κι όποιος δεν το έχει ματαδεί ας έρθει να γροικήσει,
πως στην αγάπη ο άνθρωπος τα λογικά του χάνει
κι από τους χτύπους της καρδιάς μπορεί και ν’ αποθάνει.
Έλα και μη χασομεράς, στάσου δίπλα κι αγνάντι
μας αναμένει ο χορός και μας πετά το γάντι.

Αγγελική
Από τους χτύπους σείστηκε μέχρι και το κορμί μου
κι ένα κλαδί βασιλικό, ’νειρεύτηκα στ’ αυτί μου.
Στρώνω με χάρη τα κουρλιά, τεντώνω την ποδιά μου
ας παίξει η λύρα το λοιπόν, τ' αναστενάγματά μου.
Στο σήκωμα της φτέρνας μου και στο σουστάρισμά μου,
να λουλουδίζεις και ν’ ανθείς απ’ το στρατάρισμά μου.

Νικάριος
Εγώ θ’ ανθώ να σε θωρώ κι εσύ στο κοίταγμα μου,
θα’ σαι τ’ αγγέλου μου η πνοή, θα’ σαι το πέταγμα μου.
Και στα στριφογυρίσματα και σε όλα τα τσαλίμια,
θα ημερώνεις μέσα μου του κόσμου μου τ’ αγρίμια.

Αγγελική
Κάνω να ’ρθω μα στέκομαι, ζυγίζω το το πράμα.
Θέλει ψυχές να φλέγονται, για να γενεί το θαύμα.
Γι’ αυτό σιμώνω σου κι εγώ, με κράτημα στο νάζι
και τον αφήνω σιγανά τον πόθο μου, να στάζει.

Νικάριος
Εσύ είσαι η ντάμα της χαράς, ντάμα μαλαματένια,
έλα να πλέξουμε ’φαντό, πήραν φωτιά τα χτένια,
για τούτο αφέσου στο χορό και ας μοιάζει με πλοκάμι,
να ανταριαστούν οι πόθοι μας να γίνουνε ποτάμι.

Αγγελική
Μα δε φοβούμαι στ’ άγνωστο, τα πόδια μου να σύρω,
ούτε και αν ματώσουνε μες στου χορού τον γύρο.
Δεν τα φοβούμαι τα θεριά, τ’ αγρίμια να παλέψω
Φτάνει ν’ αξίζει η στιγμή, του Χάρου να την κλέψω.

Νικάριος
Του Χάροντα έκλεψα στιγμές θα κλέψουμε και τούτη,
να σμίξω εγώ με σένανε, έτσι λογώ τα πλούτη.

Χορός
Και το δοξάρι τάραξε κι εσείστηκεν η Πλάση
κι η λύρα αγκομάχησε για νιο και για κοράσι
-«Χορέψετε τη σούστα σας με πεθυμιά μεγάλη
κι εκείνη με το ζάλο της, θε να σας πάρει αγκάλη».
Τώρα που φανερώθηκαν αισθήματα και πόθοι,
σε σας θα πέψω την κλωστή και δέστε πώς την κλώθει,
μέσα στ' αλώνι ο καιρός, πώς στήνει το στημόνι,
πότε χαλνάει το χαλί και πότε το στεργιώνει.
Και πάνω τα γυρίσματα, στα "ώπα" και τ' "αγάντα"
της πεθυμιάς θα νιώσετε τα "ήντα" και τα "γιάντα"...».
(κουρλιά= πλεκτές κοτσίδες)

στο facebook1 ,     στο facebook2