Όταν θα έρθω στο μισοσκόταδο, να αγγίξω τις παλάμες σου,
μη ξαφνιαστείς μη φοβηθείς, δεν είμαι κλέφτης νοημάτων,
ούτε να αφεθείς ,δεν είμαι ένα θλιμμένο σου όνειρο,
είμαι από σώμα, από κύμα, από δύναμη, από ορμή,
κι εσύ βλαστάνεις μες στο νέφος της ποθητής μου διαδρομής.
Όταν ρωτήσεις, τώρα τι κάνω, πως να σε αγκαλιάσω,
θα σου το πω, μην είσαι εικόνα, γίνε ύλη, γίνε της θάλασσας κοχύλι,
σπάσε τους νόμους, της αιωνιότητας και της στιγμής,
και ένωσε ανάσα με ανάσα, βλέμμα με βλέμμα, χείλη με χείλη,
αναδιοργάνωσε την ύλη, γέννα ένα σύμπαν εξ αρχής.
Νκ
